Bollnäs, Sverige.

 Tο ξυπνητήρι άρχισε να χτυπάει, είναι 6.30 το πρωί. Με δυσκολία απλώνει το χέρι του στο κομοδίνο για να το κλείσει. Δεν θέλει να σηκωθεί από το κρεβάτι, σκεπάζεται με το πάπλωμα μέχρι πάνω για άλλα πέντε λεπτά. Δεν καταφέρνει να κοιμηθεί καθώς δέχεται επισκέψεις στο κρεβάτι του. Είναι ο γιος του που μπαίνει τρέχοντας στο δωμάτιο και πηδάει πάνω στο κρεβάτι. Τον ξεσκεπάζει και του λέει «Μπαμπά, μπαμπά,  ξύπνα! Πάμε στην κουζίνα να μου φτιάξεις πρωινό!». «Ω, Martin, άσε με να κοιμηθώ λίγο ακόμα», του απαντάει με φωνή που μόλις ακούγεται. «Όχι, πρέπει να ξυπνήσεις, πεινάω και δεν θέλω να αργήσω για το σχολείο».